V. Niyenika langhaar teckeltjes
Mina 22-07-2019
+11-11-2020
11 november 2020 hebben wij afscheid moeten nemen van onze geliefde Mina.
Door een noodlottig ongeval moesten we de beslissing nemen om haar te laten gaan, maar wat doet het pijn en je wordt al zo gemist.
Veel te jong (15 mnd.) moesten we al afscheid van je nemen.
Jou altijd stralende koppie, wat een gemis.
Altijd vrolijkheid in huis wat er nu niet is.
Mijn heerlijke knorrie knuffelkontje,
je was een schat van een hondje
Nicky, ons Maltezerleeuwtje
Nicky is in 1994 geboren en is in december 1999 bij ons komen wonen, omdat haar baasje niet meer voor haar wilde zorgen.
Nicky was een lief,vrolijk en aanhankelijk hondje waar we veel plezier mee hebben gehad.
In Oktober 2007 kregen we te horen dat haar melkkliergezwellen kwaadaardig waren en dat het uitgezaaid was naar de
lever en longen.
Ze was nog steeds blij, had nog geen pijn en was nog heel levenslustig.
Begin maart ging ze snel achteruit en moesten we een moeilijk besluit nemen.
Op 7 maart 2008 hebben we haar in laten slapen om haar verder te besparen van alle pijn en ellende, het was mooi geweest
en dat gaf ze zelf ook aan.
Rust zacht lieve Nicky.
Als ik straks oud ben, ziek of zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.
Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.
Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.
Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.